به سراغ من اگر می‌آیید،
پشت هیچستانم.
پشت هیچستان جایی است.

پشت هیچستان رگ‌های هوا، پر قاصدهایی است
که خبر می‌آرند، از گل واشده دورترین بوته خاک.

روی شن‌ها هم، نقش‌های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح       
به سر تپه معراج شقایق رفتند.

پشت هیچستان، چتر خواهش باز است:         
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود،         
زنگ باران به صدا می‌آید.         

آدم این‌جا تنهاست         
و در این تنهایی، سایه نارونی تا ابدیت جاری است.         

به سراغ من اگر می‌آیید،         
نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک بردارد         
چینی نازک تنهایی من.

سهراب سپهری(عاشقانه ها) 

 زمانه بدتر از آن که تصور میکنیم و مردم کثیف تر از آن که خیال میکنیم شده اند...

دیگر خود انسان ارزشی ندارد.دیگر شخصیت و متانت و دیانت و معنویات بهایی ندارد مردم همه به دنبال دنیایند...

 خدایا من گناهی نکرده بودم که اینک قلبی شکسته در سینه دارم . . .

گناه من چه بود که بازیچه دست این و آن بودم !
هر که آمد بر روی قلبم پا گذشت و رفت و حتی پشت سرش را هم نگاه نکرد !

 نمیدانم در این زمانه باید به چه کسی دل بست ،

این سوی زندگی من هستم ،

آن سوی دیگر قلبهای مست.

دوباره قطره ای دیگر از اشک بر گونه ام نشست ،

و باز هم شکست قلبی که به امید بودنت به انتظار

فردا نشست .

 گوسفندان میدانند که چوپان دوستشان دارد،اما نمیدانند که چوپان دوست صمیمی قصاب هم هست!!

 این روزها کمی پوستم نازکتر شده،این روزها طاقتم

کمی بی حوصله تر شده،این روزها انتظارم کمی

بی صبرتر شده،این روزها شبهایم کمی بی ماه تر شده،

این روزها وجودم پر از ترک شده..

تلنگر نزنید میشکنم

اینجا که من رسیده ام …
ته دنیای بدون تو بودن است!!
همانجایی که شاید فکرش را هم نمی کردی دوام بیاورم!
ولی من ایستاده به اینجا رسیده ام!
خوب تماشا کن…
دلم هم تنگ نشده!
یعنی دلم را همانجا پیش خودت گذاشتم …
تو باش و دل من و همه فریادهایی که …

حالا که دست هایت چتر نمی شوند
حالا که نگاهت ستاره نمی بارد
حالا که خانه ای برای ما شدن نداریم
از کاغذ شعرهایم اتاقی می سازم
تا آوار تنهایی بر سرت نریزد
و آرامش خیالت ، ‌خیس اشک هایم نشود

برایت خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتم

که هیچکسی نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی را

برای بار دوم برایت باز گوید.

چرا مرا شکستی ؟چرا؟

اشعاری برایت سرودم

که هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و مظلومیت چهره ات را توصیف کند

چرا تنهایم گذاشتی ؟چرا؟

چهره پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی مانده وجودم نگاشتم

چرا این چنین کردی با من ؟چرا؟

زیباترین ستارگان آسمان را برایت چیدم.

خوشبو ترین گلهای سرخ را به پایت ریختم.

چرا این چنین شد/؟چرا؟

من که بودم؟

که هستم به کجا دارم می روم؟

برای کنار هم گذاشتن واژه ها٬

دست قلمم بیش از آنچه فکر کنی خالی است…

و بیش از آنچه فکر کنی احساس می کنم به نوشتن مجبورم !

شاید این هم خاصیت ِ داشتن این صفحه ی مجازی است ؛

میان جاده که می آمدم ، سرم پر از فکر بود

فکرهایی از آن دست که به هر نیمه ای که می رسیدم

احساس می کردم بیش از این رخصت پیش رفتن ندارم

چیزهایی مثل ِِ

آینده

رفتن

ماندن

حالا اما اندیشه ای نیست برای به واژه آوردن...

هیچکس نیست که در زلالی خاطراتم تیرگی تنهایی هایم را بزداید؟ کسی نیست تنهایی بی پایان مرا با ذره ای دوستی تاخت بزند؟

به عشق گفتم : تا تورو دارم تنها نیستم منو تنها گذاشت و رفت… به احساس گفتم : تا تورو دارم تنها نیستم منو تنها گذاشت و رفت… به وفا گفتم : تا تورو دارم تنها نیستم اونم منو تنها گذاشت و رفت… ولی وقتی به تنهایی گفتم : تا تورو دارم تنها نیستم موندو همدم و مونسم شد

همین که فهمید غـــــــــــم دارم آتش گرفت . . .

به خودت نگیر رفیق !!!!!
سیـــــــــــــ ــگارم را گفتم

زیاد خوب نباش …
زیاد دم دست هم نباش …
زیاد که خوب باشی دل آدم ها را می زنی …
آدم ها این روزها عجیب به خوبی ، به شیرینی ، آلرژی پیدا کرده اند …
زیاد که باشی ، زیادی می شوی …

وای، باران

…………باران
……..شیشهء پنجره را باران شست.
…..از دل من اما،
……………..چه کسی نقش تو را خواهد شست؟
آسمان سربی رنگ،
………من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ.
می پرد مرغ نگاهم تا دور،
……………….وای، باران
…………………………..باران
………………………………پر مرغان نگاهم را شست.
 

دل استــ دیگر خستــه میشود,,, بیــ حوصله میشــود,,, از روزگار از آدمـــــــها از خــودشـــــ از این قابــها از اثباتــ از تـــــوضیــح از کلماتــــی که رابـــطه ها را به گند میکشـــد,,,, از اینـــ همه مهربانیــ کردن و نا مهربانی دیدنــ از ســـــــــــــنگ صبور بودن و آخــــــــــــر هم مُهر ســـــنگ بودن خوردنـــــــ از زهــــــر حرفـــ هایی که تــــــا آخر عمـــــــر آدم را مـــــــی آزارد,,, خســــــــــــته ام

منتظر نیستم که چند خطی بنویسی ، دوست دارم اما نمیخواهم

این قانون من است. قانون من که تورا دوست دارد اما نمی خواهد.

برای همین اگر خبر بگیری، خوب است، نگیری دلگیر نمی شوم!.

اگر بنویسی عالی است ننویسی بد نمی شود

بیایی ببینمت حرف ندارد...

نیایی ببینمت می گذرد... بگویی،بنویسی،بخواهی،بپرسی،ببینی،

بمانی،بشنوی،باشی،همیشه باشی!

نزدیک باشی... بزرگ باشی رفیق باشی...

خوب می شود. بهشت می شود، نباشی اما!

جهنم نمی شود. فقط ساعت ها گاهی پدر آدم را در می آورند

فقط ساعت ها گاهی بیچاره ات می کنند...

فقط ساعت ها گاهی...

می دانی؟

یک وقت هایی باید

روی یک تکه کاغذ بنویسی

تـعطیــل است !

چقَـــدر دلــَـــــم می خواهد

نامه بنویسم ...

کاغذ و پاکت هم هست ...

و یک عالمه حرف ...

کاش ... کسی ... جایی ...

منتظرم بود

چی میشد منم يه " تو " میداشتم که هر وقت از همه چی خسته و نا اميد میشدم بهش میگفتم:

مهم اينه که تو هستی ... بيخيال ِ دنيا ...

فکر کردی چی ننه؟ کسی از مردن ما ناراحت میشه؟ نه ننه... سه دفه که آفتاب بیفته لب این دیفال و سه دفه که اذون مغربو بگن، همه یادشون میره ما کیبودیم و واسه چی مردیم، همون جوری که ما یادمون رفته... این دوره زمونه کسی حوصله قصه شنفتن نداره